"sana çok acı veriyorum " dedim,"-kötülük mü ediyorum sana?"-"birbirimizi seviyoruz;bu yeter" dedin:-'acı vermek'-zorunlu muydu bu?...
oysa ilişki hep hoş birşey olsun;sevinçli-sevinçle- yaşansın istenmez;dahası gerçekten de öyle olmaz,öyle yaşanmaz,mı- bir 'mutluluk' kaynağı olarak?...
öyle-ama şunu düşün:-
Kim(ler)den acı çekeriz;ve kim(ler)e acı veririz?-Aldırmadığımız ,boşverebildiğimiz,bizim için önemsiz insanların yaptıkları bize acı vermez;birisine acı verecek birşey yapmak için,oysa,ona önem vermemiz gerekir-yoksa,işte,aldırmayız,boşveririz...
Demek, ancak, sevdiğimize 'vere'biliriz,'acı'yı....
Binlerce yıl olmak!düşünmek!
Sar beni iki kolunla da:
Mutun hiç kalmadıysa bana verecek-
Bak işte-acın var ya daha.
Nietszche
*Oruç Aruoba-ile
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder